RIMINI (ITALPRESS) – Rimini Toplantısı'nda hem kadim hem de yeni bir ses yükseldi: Hiroşima ve Nagazaki atom bombalarından sağ kurtulan Hibakuşaların sesi. İnsanlık tarihine damga vuran bu patlamalardan seksen yıl sonra, iki olağanüstü tanık - Nihon Hidankyo Örgütü başkanı ve 2024 Nobel Barış Ödülü sahibi Toshiyuki Mimaki ve Nagazaki Üniversitesi'nde hekim olan Profesör Masao Tomonaga - nükleer cehennemden sonra yaşamanın ve acıyı barışa bağlılığa dönüştürmenin ne anlama geldiğini anlattılar. Toplantı Vakfı başkanı Bernhard Scholz'un moderatörlüğünde gerçekleşen toplantıya sembolik bir jest eşlik etti: Japon toplulukları tarafından barış duası olarak yapılmış 10.000 origami kağıdının sunumu. "Her kat bir duadır," diye anımsıyorlardı, "böylece anılar umuda dönüşebilir."
Diyalog, Nagazaki Başpiskoposu Peter Michiaki Nakamura'nın gönderdiği mesajın okunmasıyla başladı: "Bu yıl atom bombasının sekseninci yıldönümü. Hayatta kalanların sayısı azalıyor; artık savaş deneyimini bilmeyen bir nesle giriyoruz. Bu, Hibakuşa'nın tanıklığını daha da değerli kılıyor: Bu, tüm dünyaya ulaşması gereken bir barış tohumudur."
Hiroşima'ya bomba düştüğünde henüz üç yaşında olan Toshiyuki Mimaki, kendi kişisel öyküsünü ve 1956'da kurulan Hidankyo hareketinin öyküsünü anlattı. "İnancımız," dedi, "nükleer silahlar ve insanlık bir arada var olamaz. İnsanlık yaşamalıdır." Selefi Sunao Tsuboi'yi anan Mimaki, "Asla pes etmeyin" sloganını hatırlattı. Bu sözler, nükleer silahların ortadan kaldırılması için onlarca yıldır verilen iç ve uluslararası mücadelelere eşlik etti. Öyküsüne yoğun anlar yansıdı: "2014'te Amerika Birleşik Devletleri'nde konuşurken, Pearl Harbor'a yapılan Japon saldırısı için özür dileyerek başladım. Sonunda genç bir Amerikalı kadın bana bir mektup uzattı: 'Hiroşima ve Nagazaki için Japonya'dan özür dilemeliyiz.' O zaman gerçek barışın karşılıklı affetmekten geldiğini anladım." Mimaki daha sonra Mart 2025'te Hiroşima'da Devlet Başkanı Sergio Mattarella ile tanışmanın onurunu şöyle anlattı: "Bana, daha iyi bir dünya için verdiğimiz mücadelenin herkesi etkilediğini, çünkü acıyı uyarıya, trajediyi de bağlılığa dönüştürdüğümüzü söyledi."
1945'te Nagazaki'de doğan Profesör Masao Tomonaga, bir Hibakusha olarak biyografisini bir doktor ve araştırmacı olarak iç içe geçirmiş. "Çoğumuz," diye açıkladı, "ilk yıkımdan sağ çıktık ve bedenen ve ruhen yara almış olsak da, yeniden inşa edecek güce sahiptik. Sadece üç ay sonra, kulübelerini yeniden inşa etmeye ve yeni aileler kurmaya başladılar. Bugün Hibakusha'ların ortalama yaşı 86: yine de tanıklık etmeye devam ediyoruz." Tomonaga, bilimsel araştırma sonuçlarını şöyle aktardı: "Radyasyon, kök hücrelerin DNA'sına zarar verdi. Anormallikler onlarca yıl sessiz kalarak 80 yıl sonra bile tümörlere neden olabilir. Benim de prostat kanserim vardı ve yeni radyolojik tedavilerle tedavi edildi. Ancak maruz kalmanın etkileri kalıcıdır: İşte bu yüzden nükleer silahlar doğası gereği insan düşmanıdır."
Japon doktor, Hibakuşa hareketinin bugüne kadar üçüncü bir atom bombasının kullanımını nasıl engellediğini hatırlattı: "Dünyaya haykırdık: Nagazaki atom bombasının isabet ettiği son şehir olmalı. Ancak bugün nükleer tabu yıkılıyor. Rusya'nın Ukrayna'yı işgali ve Moskova'nın tehditlerinden sonra, yeni bir nükleer silah kullanma olasılığı somutlaştı." Ardından gençlere seslendi: "Biz Hibakuşa sonsuza dek burada olmayacağız. Birkaç yıl içinde bizim neslimiz yok olacak. Nükleer ve nükleer olmayan devletler arasındaki sınırları aşabilecek küresel dayanışmayı yaratmak gençlere düşüyor. Nükleer silahsız bir dünya inşa etme hakkı ve sorumluluğu onlara ait."
Hem Mimaki hem de Tomonaga hafızayı aktarmanın önemini vurguladı: "Hiroşima ve Nagazaki okullarında çocuklar patlamaların tam tarihini ve saatini öğreniyor, müzeleri ziyaret ediyor, hikayelerimizi dinliyor. Barış şarkıları söylüyorlar. Diğer ülkelerdeki gençlerin de bizim deneyimlerimizi öğrenmesini istiyoruz." Toplantı gönüllülerine bakan Mimaki, sözlerini şöyle tamamladı: "Gençlerin özverisi beni çok etkiledi. Sizler barışın gerçek kahramanlarısınız. Hiroşima ve Nagazaki'den gençlerin bir gün sizinle çalışmak, dostluk ve dayanışma inşa etmek için Toplantı'ya gelmelerini istiyorum." Son sözleri bir vasiyetname gibi yankılandı: "Asla pes etmeyin. Bu, hayatıma yön veren ve gençlere bir barış vaadi olarak sunduğum söz."
Toplantı, hafızanın nasıl bir kızgınlık değil, bir sorumluluk olarak deneyimlenebileceğini gösterdi. Scholz, "Her kurban," diye anımsıyor, "bir sayı değil, bir hayatı ve hikâyesi olan bir kişidir. Hibakuşa'nın tanıklığı bize kötülüğün üstesinden gelinebileceğini, daha büyük bir iyiliğe dönüştürülebileceğini gösteriyor." Toplantı, hafızanın var olduğu bir kavşak noktası, kurtulanların sesinin bugün barışı inşa etmek için bir eylem çağrısına dönüştüğü bir yer olduğunu kanıtlıyor.
– Rimini Toplantısı 2025 Fotoğrafları –
(İTALPRESS).
